Francuzi su došavši u Bor zatekli drvene kuće, durungače, građene od brvana, pokrivene daskom, vrlo male, niske i mračne. Tek po neka kuća imućnijih meštana je bila pokrivena ćeramidom. Već od 1905. godine fizionomija grada, u arhitektonskom pogledu, se iz osnove menja.
Neposredno uz rudnička postrojenja, na severu, grade se stambeni objekti pravougaonog oblika za novopridošle radnike samce – kameni kvartiri. Ti objekti, zbog proširivanja rudarskih radova,  više ne postoje.

Godine 1928. započeta je izgradnja Nove ili Južne kolonije, na prostoru na kome se danas nalazi osnovna škola „Vuk Karadžić“ i prostirala se do drugog kilometra. Ovi objekti i danas postoje i koriste kako kao stambeni prostor, tako i za prodavnice i lokale različitih namena, duž ulice Moše Pijade.

U  periodu između dva svetska rata u ovim objektima živeli su pripadnici srednjeg građanskog sloja – činovnici, nadzornici i sl. U starom delu Bora i danas postoje vile, koje su prilično ruinirane, a bile su namenjene inženjerima i lekarima. Izdvojićemo značajne kulturno – istorijske  objekte čiju su izgradnju finansirali Francuzi:
- Francuska kasina, današnji Rudarsko – metalurški fakultet, izgrađena 1928. godine
- Zgrada bolnice, podignuta 1933. godine
- Zgrada za plućne bolesnike 1939. godine
- Osnovna škola „Aleksandra I Karađorđevića Ujedinitelja“ – današnja osnovna škola „Vuk Karadžić“, podignuta 1937. godine
- Direkcija Francuskog društva Borskih rudnika, današnja direkcija RBB, podignuta 1938. godine.
Tekst: Muzej rudarstva i metalurgije Bor
Foto: Bora Stanković